Wat is dit in godsnaam voor iets?

Ik begrijp wel, beste lezer, dat u graag wil beoordelen wat dit is. En daarvoor moet u toch echt eerst weten wat voor genre het is. Je kunt wel zeggen blog, maar er is al zoveel blogblog. En zoals de naam al zegt, daar hoort toch minstens iets in van een dag- of weekbeschrijving. Nou, dat staat er niet in. Dus daar zitten we al met een probleem.

Onder het mom van een blog gebeurt hier iets anders. Heeft meneer soms literaire pretenties dan? Zou kunnen, het is zo moeilijk tegenwoordig om uitgevers te overtuigen van je klasse. Dan gaat deze jongen blijkbaar voor zichzelf en de eerste de beste die het leest. Aan de andere kant spreekt er zo weinig zorg uit deze blogs, er is duidelijk niet aan geschaafd, dat het dan misschien wel literaire pretenties heeft maar niet aan de minimaalste qualificaties voldoet.

Ook dat hoeft geen probleem te zijn. Je kunt gewoon proza schrijven, je mening verkondigen, iets bijdragen aan het 'gesprek dat we zijn'. Maar dan moet die mening wel helder zijn, meneer Simons! En dat is hij bijna nooit. Dus kunnen we ook niet van opinievorming spreken. Duidelijk zat.

Column dan. Nee, niet anecdotisch genoeg.

Nu wordt het toch penibel. Want als het noch literaire fictie is noch nonfictie, dan breng ik mijn lezer duchtig in de problemen met zijn oordeel. En alsof dat niet erg genoeg is komt er nog een probleem bij. Stel dat we het genre van deze blogs helder kunnen afbakenen, dan kunnen we er soms niet omheen dat er allerlei kenmerken van andere genres doorheen sijpelen. Laten we het maar ronduit zeggen, Simons is parasitair bezig.

Ja, hierbij verklaar ik dat ik parasitair bezig ben, de grenzen der genres niet respecteer. Niet in naam van een hoger literair ideaal, niet in naam van de werkelijkheid van u en mij. Het is absoluut onhelder waar ik naartoe wil, binnen welke kaders ik me begeef. Geen wonder dat u in de war raakt, beste welwillende lezer. U bent gebaat bij heldere lijnen, anders kan ik ook geen helder oordeel van u verwachten.

Ik geef u slechts een hint. Ik ben nogal gecharmeerd van de aforistische stijl zoals die door een Schopenhauer en een Nietzsche of een Kierkegaard is beoefend. Dat trekt mij wel. Maar ik heb er een andere, minder edele motivatie bij. Ik werk graag mijn gedachte 'aus einem Guss' uit en slinger die dan meteen de ether in. Het is aan de lezer om te herkauwen, ik heb er geen tijd of puf voor. Dat geeft u weer het recht om deze blogs als niet ter zake doende aan de kant te schuiven. Maar ze nemen al geen plaats in, geen andere dan de virtuele plaats op uw scherm. Kortom, dit blijft tussen u en mij. U heeft dit niet gelezen.